Έργο περιγραφής των θεμάτων
εξέτασης των γλωσσών του ΚΠΓ
Πρόκειται για το έργο της
συστηματικής περιγραφής των
θεμάτων εξέτασης των γλωσσών του
ΚΠΓ, που σκοπό έχει τη συλλογή
μεταδεδομένων για την τυποποίηση
του οργάνου μέτρησης και τον
έλεγχο των προδιαγραφών
αξιολόγησης της γλωσσομάθειας.
Το έργο αυτό συνδέεται με τη
δημιουργία και το συνεχή
εμπλουτισμό μιας Βάσης δεδομένων
όπου καταχωρίζονται οι
δοκιμασίες για κάθε γλώσσα,
εξεταστική περίοδο και επίπεδο
γλωσσομάθειας, και
κωδικοποιούνται πληροφορίες
σχετικά με τον τύπο (πολλαπλής
επιλογής, αντιστοίχισης,
συμπλήρωσης κενού, κ.λπ.) και το
τι ελέγχει κάθε δοκιμασία
(κατανόηση γραπτού λόγου,
γλωσσική επίγνωση, παραγωγή
γραπτού ή προφορικού λόγου,
γραπτή ή προφορική
διαμεσολάβηση), καθώς και
πληροφορίες σχετικά με τα
κείμενα που συνδέονται με τη
δοκιμασία (αυτό που δίνεται ως
ερέθισμα, αυτό που ζητείται να
παραχθεί). Στη θεωρία της
γλώσσας που υιοθετεί το ΚΠΓ, το
κείμενο νοείται ως πραγμάτωση
διαφορετικών πλευρών του
επικοινωνιακού περιβάλλοντος για
το οποίο παράγεται ή στο οποίο
λειτουργεί. Στη
Bάση περιγραφής θεμάτων, τα
κείμενα χαρακτηρίζονται βάσει
συνόλων χαρακτηριστικών τα οποία
προσδιορίζουν την επικοινωνιακή
λειτουργία του λόγου ή, όπως
ονομάζεται, το κειμενικό είδος
(genre). Τα χαρακτηριστικά αυτά
περιλαμβάνουν τη θεματική και το
ευρύτερο θεματικό πεδίο του
κειμένου (λ.χ. ψυχαγωγία,
περιβάλλον, ταξίδια, αθλητισμός,
κ.λπ.), το κειμενικό περιβάλλον
(λ.χ. εφημερίδα, περιοδικό,
ιστοσελίδα, εγκυκλοπαίδεια,
λεξικό, κ.λπ.) στο οποίο
ενσωματώνονται διακρίσεις
σχετικές με την επικοινωνιακή
ταυτότητα και τους ρόλους του
ομιλητή και του αποδέκτη, τον
κειμενικό τύπο (λ.χ. άρθρο,
ανακοίνωση, αναφορά, διαφήμιση,
ηλεκτρονική επιστολή, κ.λπ.) ο
οποίος ορίζεται βάσει του
επικοινωνιακού στόχου και της
δομής του κειμένου, και τέλος
την κειμενική διεργασία (λ.χ.
περιγραφή, αφήγηση,
επιχειρηματολογία, εξήγηση,
οδηγία) με την οποία
υλοποιούνται οι επικοινωνιακοί
στόχοι. Το μοντέλο κειμενικών
ειδών που έχει υλοποιηθεί,
σύμφωνα με το οποίο τα κειμενικά
είδη περιγράφονται ως συνδυασμοί
παραμέτρων, έχει σημαντικά
πλεονεκτήματα έναντι της
συνήθους θεώρησής τους ως
ατομικών κατηγοριών. Επιτρέπει
όχι μόνο την ταξινόμηση των
κειμένων βάσει σαφώς ορισμένων
χαρακτηριστικών τα οποία ορίζουν
συνεκτικές κατηγορίες, αλλά και
τη σύνδεση των γλωσσικών
επιλογών που παρατηρούνται στα
κείμενα με τις ειδικές
παραμέτρους του επικοινωνιακού
πλαισίου, ξεχωριστά.
